میدان بینایی (به انگلیسی: Visual field) که گاهی با میدان دید اشتباه گرفته می‌شود٬ میدان و محدوده‌ایست که از یک نصویر در مغز نقش می‌بندد. میدان دید هر آنچه را که در یک زمان معین باعث می شود که نور بازتاب آن٬ بر روی شبکیه قرار بگیرند٬ می باشد و سپس این ورودی توسط دستگاه بینایی، به عنوان خروجی پردازش در درون مغز تصویری ارائه می‌دهد که میدان بینایی نام دارد.
در اپتومتری و چشم پزشکی برای تعیین علت بیماری‌هایی که باعث اسکوتوما (لکه یا نقطه سیاه در میدان دید) یا حتی از دست دادن بینایی و یا کاهش حساسیت آستانه تحریک در چشم و اینکه این علت وابسته به میدان بینایی بیمار است یا نه٬ از آزمون میدان بینایی استفاده می شود.
میدان بینایی در پژوهش‌های روانشناسی درون‌نگر٬ آرایه‌ای فضایی از حواس بصری موجود برای مشاهدات است.
رنج نرمال
میدان بینایی طبیعی در انسان دارای گستردگی حدود ۶۰ درجه بسمت بینی (یا به سمت داخل) و تا ۱۰۰ درجه در سمت دور از بینی (یا به سمت خارج) در محور بینایی افقی هر چشم، و نیز حدود ۶۰ درجه روبه‌بالا و ۷۵ درجه روبه پایین در محور دید عمودی می‌باشد.
میدان بینایی و انجام آزمون برای تعیین مقدار آن در کشورهای غربی یکی از شرایط اخذ گواهینامه رانندگی است. در انگلستان، حداقل میدان بینایی مجاز برای دریافت گواهینامه رانندگی ۶۰ درجه دو طرف محور عمودی و ۲۰ درجه در بالا و پایین است.
آزمون میدان بینایی (به انگلیسی: Visual field test) در چشم‌پزشکی٬ آزمونی‌است که می‌تواند اختلال در بینایی مرکزی و محیطی که ممکن است در شرایط مختلف پزشکی مانند گلوکوم، سکته مغزی، تومورهای مغزی و یا دیگر اختلال‌های عصبی ناشی از آن باشد را تشخیص دهد.
آزمون و تست میدان بینایی را می‌توان در معاینه بالینی با درخواست از بیمار برای زل زدن به یک نقطه و ثابت نگاه داشتن چشم٬ در حالی که شیئی مانند یک خودکار را در مکان‌های گوناگون میدان بینایی وی حرکت می‌دهیم انجام داد. در این معاینه زاویه‌ای که شخص قادر به دیدن و درک شئ است را میدان بینایی وی محاسبه می‌کنیم. وقتی برای آزمون از دستگاه‌های کامپیوتری استفاده شود٬ تشخیص دقیق و قابل اعتماد خواهد بود. آزمون ماشینی توسط دستگاهی بنام پریمتر یا نیمکره‌ای که در آن نقطه‌های نور بر روی یک صفحه سفید برق می‌زنند٬ اندازه گیری می‌شود. این آزمون دو روش دارد. وقتی نقاط نورانی درون نیمکره مشاهده حرکت می‌کنند تا ناظر آنها را ببیند پریمتری کینتیک یا جنبشی(Kinetic perimetry) نام دارد و اگر جایگاه هر نقطه نورانی ثابت باشد و از مشاهده گر خواسته شود چنانچه آن نقاط را می بیند یک دکمه مخصوص را فشار دهد، پریمتری ایستا(Static perimetry) نام می‌گیرد. متداولترین روش پریمتری تحلیل‌گر میدان دید خودکار هامفری است که الگوهای آزمون مرکزی ۲۴ درجه یا ۳۰ درجه در میدان بینایی، معمولاً بیشتر استفاده می شود.
